''kitap gibi''

Bu kitabı bu ay ki Doğan Kitap indiriminden aldım, Amerikalı bir konuşma terapistinin ilk romanı ve yine ismi yanlış belirlenmiş ( orjinali The Life List  )... adına ‘’aşk’’ kelimesini koyunca daha çok satılacağına inanılıyor, muhtemelen öyle de ama bu hem yazara hemde biz okuyucuya haksızlık... durduk yere güzel bir romanı sudan aşk hikayeleri ile aynı kefeye koyuyor çünkü... aralıksız okuyanlar bilir arada insanı yormayacak kitaplara ihtiyaç duyuyor insan ve ben de bu amaçla aldım aslında... yarım günde okunup bitecek, hiçbir izi kalmayacak ama dinlendirecek ve hoşça vakit geçirecek bir kitap... ama beklediğimden hem farklı hem de güzel çıktı... ve tam da gerçek ismine çok uygun bir hikaye anlatıyor... Hani bazı insanlar vardır ailesinin ve/veya çevresinin etkisiyle çok farklı bir hayata konsantre olurlar, yanlış meslek seçip, hiç haketmedikleri kişilerle yaşar, hayallerine veda ederler... işte bu kitapta da böyle bir durumdaki Brett, annesinin bıraktığı vasiyetle karakterine ve

Bu romanı kitapçıda dolaşırken tesadüfen gördüm, yazarı tanımıyordum ama türü Türk edebiyatında çok az rastlanan fantastik edebiyat olunca ilgimi çekti ve bakar bakmaz da iyi bir kitap olmalı diye düşündüm... bu sefer doğru tahmin etmişim romanı çok beğendim... Gündüz Öğüt ise konservatuvarın keman bölümünden mezun olmuş, halen İzmir Devlet Senfoni Orkestrası sanatçısı olarak görev yapan, roman, öykü ve araştırma türlerinde toplam 7 kitabı olan bir yazar... yazarın diğer kitapları da fantastik edebiyatla ilişkili veya yönelik görünüyor ve bugüne kadar Gündüz Öğüt'den ve kitaplarından haberdar olmamam ise benim eksikliğim... Yazarın hem kurgusunu, hem anlatımını, hem de merak duygusunu tüm roman boyunca korumasını çok başarılı buldum... ben bu türü çok fazla okumuyorum ama daha önce okuduğum çeviri fantastik edebiyatla başabaş gidecek bir roman olduğunu söyleyebilirim... konusu ise Karanlıkla/Işığın mücadelesi olarak özetlenebilir... bu konu bu tür edebiyatta çokça işlenen bir

Hepimizin Bayram ı Kutlu ve Daim Olsun... Ben Türk yazarlardan fazla okumuyorum, eskiden hiç okumazdım 8-9 senedir artırmaya çalışıyorum ve nerede yeni bir yazarımızı görsem mutlaka bakıyorum... Mahir Ünsal Eriş’in kitaplarını da gördüm ama isimleri  (özellikle bangır bangır Ferdi olanı)   bana kötü geldiği için hiç ilgilenmedim... ama sevilerek okunuyor, bloglarda çokça rastlıyorum, bu arada fark ettim ki ikisi de öykü kitabıymış üstelik... bu şekilde birbirimizle hiç alakamız yokken İletişim Yayınlarının bu sene çıkardığı takvimde bir öyküsüne rastladım ve çok beğendim... okuyayım bu yazardan diye karar verdim ama mevcut iki kitaba da elim gitmedi, derken yeni kitap çıktı hem de roman, gökte ararken yerde buldum ve hemen okumaya koyuldum... Gelelim kitaba; Eriş, bir öykü yazmış ve bu öyküyü başlangıç kısmına yakın bir yerden ikiye bölmüş, sonra karakterlerin ailesinden birini (baba, kardeş, eş, çocuk, arkadaş vs) seçerek onunla ilgili yeni bir öykü anlatmış, sonra bu sırad

Vango serisinin ikinci kitabından devam ediyorum ama öncesinde yazarın özgeçmişini yazayım...   Timothée de Fombelle   1973’te Paris’te doğdu. Mimar olan babasının Afrika’ya yaptığı yolculuklarda ona sık sık eşlik etti. Yazlarını Fransa’nın kırsal kesiminde geçiren ailenin beş çocuğu ağaç evler yapıyor, nehirde oynuyor ve ormanda dolaşıyordu. Akşamları anne babaları için oyunlar sergiliyor ve kütüphanedeki kitapları bir solukta okuyorlardı. Çocukluğu, yazarak yeniden keşfettiği kayıp bir cennet olarak niteleyen yazar, Paris’te ve Vietnam’da edebiyat öğretmenliği yaptı. Ardından yaşamını tiyatro­ya adadı; onlarca oyun yazdı, dekor hazırladı ve oyun yönetti. On sekiz yaşında kaleme aldığı “Le Phare”adlı oyunu önce Fransa’da, daha sonra çevrilerek Rusya, Lit­vanya, Polonya ve Kanada’da sahnelendi. “Je danse toujours”başlıklı metni (Actes Sud) 2002’de Avignon Festivali’nin açılışında okundu. İlk romanı “Tobie Lolness”28 dile çevirdi (Türkçesi: birinci cilt – “Boşlukta Yaşam”[YKY, 2007],

Bu kitapta başıma gelene hala gülüyorum şöyle ki; kitapçıda dolaşırken bu serinin 2. kitabını gördüm ve ilgimi çekti, ilk kitap yoktu, sipariş verdiler ve alır almaz da okumaya başladım... ilk satırlarından itibaren hikayeye merakla sardırdım, elimden bırakamadan okumaya devam ediyorum ama bir yandan da bir tuhaflık var... anlatımı çok sade ve düz (ben böyle anlatımları hiç sevmem aslında ve en komik tarafı da bu) ama bir yandan da hiç kötü gelmedi sular seller gibi okuyorum sadece birkaç defa tıpkı çocuk kitabı gibi diye bir düşünce geçti aklımdan ama hiç ihtimal vermedim açıkçası... ve öyleymiş hakikaten +12 yaş üstelik... bunu da YKY’nin sitesine girdiğimde fark ettim ve inanamadım... romana ise bayıldım resmen, bu kadar güzel bir hikaye olur...  gecikmeden ikinciden devam edeceğim... her ne kadar romanı beğensem de yayınevinin bunu bir yerde belirtmesi gerek, ne ön kapakta ne de arkada hiçbir bilgi yok, sadece yayınevinin künyesinin belirtildiği 3. sayfada Doğan Kardeş yayın numa

Bu sene peşi sıra bestecilerle ilgili kurgu kitaplar çıkıyor ve ben çok mutlu oluyorum... üstelik bu sefer ki dahi müzisyen Mozart, ki onunla ilgili olarak diğer büyük bestecilerin de ortak olarak görüş birliğine vardığı şöyle bir söz var... O ‘’Tek Besteci’’... Ve Mozart 1791 yılında, 35 yaşında  kendi yatağında ölür, 2007 yılında Viyana’da bir öğrenci evinde yeniden uyanır ve hikaye de böylece başlar... önce cennete gittiğini ve Tanrının ölmeden önce bitiremediği ‘’Requiem (bir ölünün arkasından söylenen ağıt)’’   adlı eserini tamamlaması için kendisini dirilttiğini düşünür, hatta uyandığı odada  bulduğu kağıt kalemle (ki mürekkebe batırmak zorunda kalmadığı bu kaleme çok şaşırır) birkaç bölümünü de notalara döker... daha sonra buranın cennet olmadığına bir şekilde kani olur ve parasız, kimliksiz, doğru dürüst giysisi olmadan bu hiç tanımadığı Viyana’da tek başına kalır... ama sahip olduğu Müzik vardır ve bu onu Polonyalı bir sokak kemancısıyla (Piyotr) karşılaştırır ve hikaye d

Nermin Yıldırım’dan okuduğum ikinci roman bu, 2013’de çıkan kitabı ‘’ Saklı Bahçeler Haritası ’’ nı çok sevince yazarı takip etmeye başladım, hatta önceden yayımlanmış kitaplarına bakma düşüncemde vardı (hala var), ama ben bunu gerçekleştirinceye kadar yeni kitap mart ayında çıktı bende gecikmeden okumaya koyuldum... ‘’Unutma Dersleri’’ de çok güzel bir roman, çok beğendim... yazar önce Feribe’nin aşık olması ve terk edilmesi sonrasında alt üst olan duygu dünyası ile başlayıp, yavaş yavaş genişleterek tüm hayatını anlatıyor, ayrıca aşk, sevgi, evlilik, kadın erkek ilişkileri, hayalleri ve gerçekleştiremediği isteklerine dair bir öykü sunuyor... çok akıcı, sevimli ve şakacı bir anlatımı var... Feribe dertleri ile boğuşurken bir yandan da kendi ile dalga geçmeye devam ediyor, aşk acısından kurtulmak için gittiği merkez çok ilgi çekici kurgulanmış, velhasıl ben çok sevdim... Yazarın kurgusu mükemmel, anlatımı ise çok keyifli, dolayısıyla ortaya çok başarılı bir roman çıkmış...